Miód pszczeli jest znany człowiekowi od tysięcy lat jako pokarm, a także jako produkt apiterapeutyczny, wspierający terapię wielu schorzeń. Trzy główne właściwości miodu: działanie przeciwbakteryjne, detoksykujące i regulujące metabolizm sprawiają, że miód rzeczywiście jest skutecznym środkiem w walce z chorobami i osłabieniem organizmu.
Miód w schorzeniach układu oddechowego
Miód skutecznie zapobiega i leczy choroby układu oddechowego, takie jak przeziębienie, kaszel, chrypa, angina, grypa, astma, gruźlica czy zapalenie oskrzeli i płuc. Działanie przeciwdrobnoustrojowe i przeciwzapalne wynika z zawartej w miodzie oksydazy glukozy oraz substancji antybiotycznych: lizozymu i fitoncydów.
Na schorzenia dróg oddechowych najlepszy jest miód lipowy, który działa antyseptycznie i uspokajająco, ale inne jego gatunki, np. miód spadziowy z drzew iglastych, miód wielokwiatowy albo akacjowy, będą równie dobrym wyborem. Dla wzmocnienia efektu zaleca się pić napoje z miodem: ciepłe mleko z czosnkiem i miodem czy herbaty z kopru włoskiego, szałwii lub tymianku i nostrzyka z dodatkiem miodu.
Miód w schorzeniach układu krążenia
Miód to najlepszy, w pełni naturalny produkt wspierający pracę mięśnia sercowego. Dzięki zawartości węglowodanów (cukry proste: glukoza i fruktoza), mikroelementów i enzymów, miód tonizuje, odżywia i stymuluje pracę serca i pozostałych naczyń krwionośnych, reguluje ciśnienie tętnicze, poprawia diurezę i zmniejsza dolegliwości bólowe. Miód od lat stosuje się na zaburzenia rytmu serca, zapalenie mięśnia sercowego, niedokrwienie serca (dusznica bolesna) i miażdżycę.
Na schorzenia i w profilaktyce układu krwionośnego stosuje się zwykle miód rzepakowy, gryczany i spadziowy z drzew iglastych oraz, rzadziej w Polsce spotykane miody, takie jak miód kasztanowy, nostrzykowy, miętowy, walerianowy, lawendowy czy głogowy.
Miód w schorzeniach układu pokarmowego
W medycynie naturalnej od dawna doceniano miód w profilaktyce układu pokarmowego. Już nasi przodkowie zauważyli, że miód pszczeli wykazuje działanie odtruwające, a także skutecznie wspiera leczenie schorzeń jamy ustnej (w tym pleśniawek i aft u dzieci), zatok szczękowych i przyzębia oraz przełyku, żołądka i jelit.
Miód, w szczególności akacjowy i wrzosowy, często wykorzystuje się jako element diety w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Miód poprawia wchłanianie składników pokarmowych i stymuluje procesy trawienne, a zarazem nie drażni delikatnych błon śluzowych i obniża kwasowość.
Miód w schorzeniach układu moczowo-płciowego
Miód działa odwadniająco i moczopędnie – nic więc dziwnego, że jest stosowany w chorobach nerek, dróg moczowych i pęcherza. Miód, w szczególności dodawany do właściwie dobranego naparu z ziół, może być wykorzystywany przy zwykłych przeziębieniach i stanach zapalnych (np. zapalenie pęcherza moczowego), jak również w terapii poważniejszych schorzeń, takich jak kamica nerkowa, przerost gruczołu krokowego (prostata) czy nietrzymanie moczu.
Warto wiedzieć, że miód to również cenne remedium w terapii dolegliwości i schorzeń układu płciowego. Miód wykorzystuje się w leczeniu stanów zapalnych pochwy, szyjki macicy, jajowodów i jajników oraz przy nadżerce. W kuracjach wykorzystuje się głównie delikatny miód akacjowy, leśny, lipowy, melisowy lub koniczynowy, które dodaje się do kąpieli, płukanek, naparów, jak i tamponów stosowanych miejscowo (wewnętrznie).
Miód w schorzeniach mięśni, stawów i skóry oraz w kosmetyce
Miód można nie tylko jeść i pić, lecz także przygotowywać z niego rozmaite okłady, maseczki i płukanki o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i regenerującym.
Miód pszczeli wspiera gojenie ran, odleżyn, odmrożeń i oparzeń, przyczynia się do szybszego i efektywniejszego oczyszczania tkanek z martwych komórek i produktów przemian metabolicznych, odżywia skórę i stymuluje procesy naprawcze, a także przywraca skórze jędrność i zdrowy blask, tworząc na niej warstwę chroniącą m.in. przed wolnymi rodnikami.
Najlepszym i bodaj najsłynniejszym przykładem wykorzystania miodu w takich celach jest Kleopatra, ostatnia królowa hellenistycznego Egiptu, która brała kąpiele w mleku z dodatkiem miodu. I czyniła słusznie, bowiem miód wygładza, odpręża, rozluźnia, uelastycznia i przygotowuje skórę czy włosy do dalszych zabiegów leczniczo-pielęgnacyjnych.
Miód w schorzeniach narządu wzroku
Antybakteryjne i przeciwzapalne właściwości miodu sprawiają, że znajduje on zastosowanie również w leczeniu schorzeń oczu, takich jak ostre zapalenie spojówek i rogówki, ropne stany zapalne, zranienia, oparzenia, owrzodzenie rogówki czy zaćma (katarakta). W chorobach oczu stosuje się specjalne płukanki z wody i miodu w proporcji 250 ml wody : 1 łyżeczka miodu (roztwór przez użyciem należy gotować przez ok. 5 minut).
Miód w zaburzeniach układu nerwowego
Miód jest także dobry na nerwy – znajduje zastosowanie w leczeniu takich zaburzeń, jak nerwice, depresje, załamania nerwowe, bezsenność i inne zaburzenia snu. Miód, np. lipowy, działa uspokajająco i wyciszająco, koi skołatane nerwy i wspomaga w stanach wyczerpania psychicznego, np. po intensywnej pracy czy nauce, które współcześnie dotykają praktycznie każdego człowieka.
